تغییرات تنوع گونه ای بعد از آتش سوزی در جنگلهای زاگرس (مطالعه موردی جنگلهای مریوان)

گیاهان در عرصه طبیعت همواره در معرض آسیب­های طبیعی و غیر طبیعی قرار دارند. آتش­سوزی­های طبیعی و ایجاد شده توسط بشر باعث تغییرات منظر و ایجاد یک آشفتگی اکولوژیکی می­شود که بر چرخه طبیعی پوشش گیاهی و ساختار اکوسیستم تأثیر می­گذارد. در این مطالعه یک شبکه آماربرداری 50* 50 متر طراحی و تعداد 30 قطعه نمونه 10 آری به شکل دایره برای گونه­های چوبی و تعداد 30 قطعه نمونه 4 متر مربعی برای گونه­های علفی در هر دو منطقه آتش­سوزی شده و شاهد پیاده شد و گونه­های علفی برداشت گردید و پس از شناسایی آنها با استفاده از فلورهای گیاهشناسی، شاخصهای تنوع با استفاده از نرم‌افزار اکولوژیکی PAST مورد محاسبه قرار گرفت. سپس برای مقایسه پارامترهای تنوع گونه­ای دو منطقه از آزمونT غیرجفتی استفاده گردید. نتایج نشان داد که از نظر میانگین تعداد جست‌گروه در قطعه نمونه بین دو منطقه اختلاف معنی­داری وجود ندارد. برای گونه­های چوبی شاخص‌تنوع سیمپسون و شاخص تنوع شانون بین دو منطقه آتش­سوزی شده و شاهد در سطح 95 درصد اختلاف معنی­دار را نشان داده و مقادیر این شاخص­ها در منطقه آتش­سوزی شده بیشتر از منطقه شاهد بود. شاخص غنای مارگالف اختلاف معنی­دار را بین دو منطقه آتش­سوزی شده و شاهد نشان می­دهد، به‌طوری‌که غنای گونه­ها در منطقه آتش­سوزی شده بیشتر بوده است. مقایسه تعداد گونه­های علفی در قطعه­ نمونه اختلاف معنی­داری را در سطح 95 درصد بین دو منطقه آتش­سوزی شده و شاهد نشان داد. اختلاف مقدار شاخصهای تنوع شانون و سیمپسون و شاخص یکنواختی و همچنین اختلاف شاخص غنای مارگالف برای گونه‌های علفی بین دو منطقه آتش­سوزی شده و شاهد معنی­دار نبوده، درحالی‌که اختلاف شاخص غنای منهینیک بین دو منطقه معنی­دار بود و در منطقه شاهد بیشتر از منطقه آتش­سوزی شده است.